kutu
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kutu
[Köken: Yunanca] Kap, Tartma, Yaşık
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kutu
и. тартма, әрҗә, кап ◊ kutu gibi кечкенә һәм җыйнак
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kutu
Türkiye Türkçesi: kutu
Azerbaycan Türkçesi: gutu
Başkurt Türkçesi: kap tartma kumta
Kazak Türkçesi: kutı korap
Kırgız Türkçesi: kutu
Özbek Türkçesi: kuti
Tatar Türkçesi: tartma kiçkinä ärcä
Türkmen Türkçesi: gutı gapırcak
Uygur Türkçesi: kuta
Rusça: koróbka
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kutu
f. kutu, çekmece, şişecik.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kutu
katı ~: katı kutu, katılaşmış kurumuş, kalan bulan. Katı ~ gırcın: katılaşmış kurumuş ekmek, katı ~ aşaybız: kalan bulan yiyiyoruz.