cemiş,

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cemiş

yemiş.

Son arananlar:

• af,
• süleysin,
• mercimek,
• bs,
• işadamı,
• simya,
• mulla,
• toskuç,
• qissa,
• kutku,
• Dolaşık,
• err,
• şinəbub,
• cy,
• qarabığ,
• geňeşmek,
• kerçeleme,
• turşgilə,
• petroleum,
• eg,
• İşançlı,
• cemiş,