cemiş,

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cemiş

yemiş.

Son arananlar:

• gagal,
• zang,
• Bedava,
• Küfür,
• dızıxmaq,
• bezemek,
• körsöt,
• force,
• tañıl,
• lil,
• capalak,
• oynav,
• tınçtık,
• yaddaş,
• Aş,
• chol,
• tobon,
• barlık,
• bilin,
• imrik,
• sahe,
• cemiş,