kurçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurçu-

1. keskinleşmek, bilenmek; 2. mec. kuvvetlenmek, muhkemleşmek, pişmek.

Son arananlar:

• cabalak,
• Okluk,
• tuzilish,
• atqı,
• Mozor,
• kokus,
• forge,
• cız,
• talmovsiramoq,
• danq,
• kâbus,
• iskelet,
• mallı,
• genetics,
• tintivçü,
• tarx,
• koşuv,
• Asmak,
• mazur,
• otlamak,
• Turkish,
• kurçu