kurçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurçu-

1. keskinleşmek, bilenmek; 2. mec. kuvvetlenmek, muhkemleşmek, pişmek.

Son arananlar:

• kebek,
• tavallud,
• Kurgu,
• Peygamber,
• adırañdat,
• carköp,
• məqam,
• ko'pik,
• tañlav,
• growing,
• etiraf,
• sayrishish,
• gayi,
• buvaki,
• avenue,
• tekke,
• ah,
• sarıbəniz,
• özgülemek,
• kitabi,
• bokadmak,
• kurçu