kurçangı

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kurçangı

1. Uyuz ( uyuz hastalığına yakalanmış kişi ya da hayvan)

Son arananlar:

• zahirən,
• birinç,
• Ağu,
• çülük,
• Koşum,
• yorghilimaq,
• xoşlanma,
• içgi,
• müdöö,
• karañı,
• ýamyz,
• geneşmek,
• inne,
• adalğa,
• Çu,
• yumrulanmaq,
• hoist,
• Person,
• Bodur,
• baka,
• danqır,
• kurçangı