kurç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurç

1. çelik: 2. keskin bıçak; kulaktın kurçun kandır- : kulağa tatlı gelmek; közdün kurçu kanat: gözler hoşlanır.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kurç

çelik. ~ kama: çelik kama, ~ kübe: çelik zırh, işley işley ~ kibik kathandı: çalışa çalışa çelik gibi sertleşmiş.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kurç

katı, içi dolu ve sorn nesne; çelik·III, 287

Son arananlar:

• islanmaq,
• Şamşar,
• safety,
• şayır,
• asab,
• yubandırmaq,
• konchi,
• okşoy,
• ışkınduu,
• getirme,
• Savol,
• merbut,
• station,
• köküş,
• kecha,
• basa,
• chip,
• eýerme,
• kaynana,
• sabil,
• guldon,
• kurç