çınlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınlı

apoletli, rütbeli. Miñbaşı ~: binbaşı rütbeli.

Son arananlar:

• predetermination,
• çöpçü,
• merdikär,
• kam,
• güder,
• Aynen,
• Kas,
• bügeçe,
• soroñ,
• tanka,
• şərtləndirmək,
• ahwal,
• gın,
• palaw,
• Topal,
• türev,
• yanqılıcı,
• elaro,
• dov,
• kıy,
• pardozchi,
• çınlı