kurutuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kurutuv

kurutma, suyunu çektirme, yoketme, mahvetme.

Son arananlar:

• evre,
• bilgiçlik,
• Sınar,
• cuuppa,
• dabaa,
• şaşır,
• caraşıv,
• otor,
• badışa,
• çakaralmaz,
• əcinnə,
• alkı,
• tol,
• çık-,
• quşqonmaz,
• bölök,
• chori,
• cermet,
• cloak,
• ideolog,
• simlemek,
• kurutuv