kunsuz

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kunsuz

1. tar. öldürüldüğü takdirde onun için kan pahası ödenmiyen kimse; cezaya çarpmaksızın öldürülmesi yahut sakatlanması caiz olan adam; 2. paha biçilmiyen, kıymetli.

Son arananlar:

• hörükləmə,
• cörmö,
• bidət,
• garchand,
• deydile,
• hüthüt,
• Meyli,
• ürtük,
• cürü,
• pim,
• möörö,
• tündösü,
• cami,
• deyici,
• noyu,
• toqmaq,
• itkin,
• beklik,
• olunmaq,
• nisf,
• altaý,
• kunsuz