kakkış

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kakkış

(bebek) ayağı. ~ etmek: ayaklarını bir birine vurmak, topuklarını bir birine vurmak. ~~ etedi-~ tapsa ketedi- ~ların bu caşçık netedi (tekerleme): ayaklarını çırpıyor, ayak bulsa gidiyor, bu çocuk ayaklarını ne yapıyor (bebeği severken söylenir).

Son arananlar:

• nitsshechi,
• uylaşma,
• Çaresiz,
• gördürmek,
• hyk,
• Typ,
• kündi,
• agreeable,
• qiymət,,
• kimse,
• syýasy,
• seljeriş,
• en,
• çabıvçu,
• carp,
• tirsgek,
• KALBUR,
• full,
• gutulmak,
• penjelemek,
• tilev,
• kakkış