kulun
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kulun
и. колын
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kulun
Türkiye Türkçesi: kulun
Azerbaycan Türkçesi: gulun
Başkurt Türkçesi: kolon yabağı kırkmış (tay)
Kazak Türkçesi: kulın
Kırgız Türkçesi: kulun
Özbek Türkçesi: kulun
Tatar Türkçesi: kolın kırıkmış (tay)
Türkmen Türkçesi: gulun tay tayçanak
Uygur Türkçesi: kulun
Rusça: sosunok (o jerebönkeoslönke)
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kulun
süt emen tay; kulun sal- : 1) tay düşürmek (kısrak hakkında) : 2) (sağarken) tayı annesinin yanına bırakmak; kulun saldır- : kısrağın kulun düşürmesine sebep olmak.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
kulun
n. foal; kulun tutar n. March
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kulun
tay· I, 215, 404; II, 90; III, 92