koşuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koşuv

katma, ekleme, karıştırma.

Son arananlar:

• kayraş,
• incarnation,
• tigirlek,
• tışkı,
• ten,
• pavyon,
• keçindirmek,
• mızıldanmaq,
• çomy,
• öfkelenmek,
• çuçuy,
• kıyla,
• tañlaşmak,
• ankle,
• görü,
• sülale,
• ýozulmak,
• məsələ,
• matqut,
• Laçın,
• derýa,
• koşuv