koşaklı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
koşaklı
nazlı, cilveli, kırıtkan; ekli, ilaveli, karışık. ~ işirıv: kırıtkan kadın, ~ kız: cilveli kız, ~ sabiy: nazlı çocuk, ~~ söleşe cürek cardı: cilveli cilveli konuşarak sinir bozdu; ~ kümüş açxa: karışık gümüş para, ~ kumaç: ekli kumaş.