koşaklanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koşaklanmak

1. Cilvelenmek, nazlanmak. Erine koşaklanñan tişirıv: kocasına cilvelenen kadın, koşaklanıp turma: nazlanıp durma; 2. Eklenmek, ilave edilmek. Anı koşaklanñanı belgilidi: onun eklendiği bellidir.

Son arananlar:

• koçmak,
• paragöz,
• thoroughly,
• qaxlimaq,
• Supurgi,
• çıxartmaq,
• erzen,
• gyjyklatmak,
• bilinen,
• alaykum,
• Gezegen,
• üjme,
• yapmak,
• maslahatlashmoq,
• kamilliq,
• boyunduruk,
• syzgyr,
• vestige,
• akakta,
• aşkın,
• boyaqchiliq,
• koşaklanmak