koyul

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

koyul-

I, mut. koy- IlI'ten.


II, koyulaşmak.

Son arananlar:

• ülwen,
• yuva,
• pine,
• katışsız,
• telmek,
• karman,
• itigi,
• çuula,
• farog,
• eshonzoda,
• Şükran,
• holo,
• humaý,
• havyar,
• connect,
• Yoğurt,
• nege,
• merhem,
• öçürgüs,
• upa,
• shtampovka,
• koyul