koyon

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

koyon

I, 1. tavşan; koy on izi col: daracık patika; zor gözüken keçi yolu; or koyon: tavşan nevilerinden biridir; sur koyon: boz tavşan; koyondon okşoş: tıpkısı, tam kendisi (çok benziyen); 2. ada tavşanı ;3. oniki senelik hayvan devri takviminde dördüncü yılın adıdır.


II: koyun-koltuk, bk. koltuk.

Son arananlar:

• express,
• Bile,
• yelkan,
• müzaheret,
• satuw,
• alet,
• uçurtma,
• quramoq,
• Dövlət,
• dirayetli,
• tindəki,
• c,
• cakut,
• qıcıqlanma,
• çavlanmak,
• ma,
• üjek,
• soxuşdurmaq,
• ventilator,
• klrmek,
• stabile,
• koyon