koruvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koruvçu

1. Koruyucu, korucu, savunucu, müdafi; 2. Korucu, bekçi, bağmat. El ~: köy korucusu, oram ~: sokak bekçisi.

Son arananlar:

• bəhər,
• müzare,
• AZ,
• Ordu,
• ayaqyolu,
• yorga,
• gece,
• urdurmak,
• jur,
• emrivaki,
• ıntımaktuu,
• singe,
• scooter,
• sü,
• Sokmoq,
• aurora,
• yararlı,
• ılam,
• çaçat,
• Asar,
• nautical,
• koruvçu