korum

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

korum

1. moloz; korum aydağır yahut konim bolğur: kahrol; (koyunlara tercih edilen ilenç); 2. büyük, değermi düz çakıl taşı.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

korum

kaya,I, 398;III, 61, 105

Son arananlar:

• tespe,
• scabies,
• söleşmek,
• gahi,
• sıcaq,
• belangi,
• eňme,
• belit,
• avuk,
• qabaq,
• kulkak,
• tasarlamaq,
• damba,
• merak,
• icap,,
• Tartma,
• Aňtaw,
• büngüldemek,
• ıtnap,
• aytışmak,
• wan,
• korum