kolubutu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kolu-butu
eli bacağı.
Son arananlar:
- qıyış,
- kurabiye,
- Marvel,
- yarasa,
- ılgamak,
- besides,
- tarang,
- boyicha,
- salğar,
- forscha,
- yashirincha,
- bezinç,
- energetik,
- azılı,
- düşünce,
- enfranchise,
- hökmranlıq,
- yapçunmak,
- səmənd,
- karışım,
- ezberleşmek,
- kolubutu