kolo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kolo

I, köknar kerestesi.


II, tunç; kolo üzöñgü: tunç üzengi.


III: boor kolo: korkmak, dehşet duymak, kuşkulanmak, sakınmak, tereddüt içinde kalmak.

Son arananlar:

• ehtiram,
• ayyaş,
• chimmat,
• ujaşmak,
• damkavoz,
• toraman,
• glance,
• bezgek,
• ill,
• remedy,
• Çille,
• yayratmaq,
• Dəbilqə,
• Divanə,
• canilik,
• sezgi,
• çəmxəm,
• düzmek,
• iftarlık,
• tezlamoq,
• tuzuklik,
• kolo