kobuzçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobuzçu

çalğıcı, saz çalan.

Son arananlar:

• floor,
• misafirhane,
• ethic,
• çılpaq,
• verimsiz,
• ködöö,
• sevgi,
• élan,
• self,
• proje,
• Toygun,
• yasalaq,
• sehne,
• seksen,
• yagan,
• terinçek,
• tiriqtirmoq,
• Soltan,
• gyjyklanmak,
• seminer,
• tege,
• kobuzçu