kobuzçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobuzçu

çalğıcı, saz çalan.

Son arananlar:

• salı,
• garaz,
• gürelme,
• trubka,
• salçalı,
• salınmaq,
• ahşap,
• pereň,
• qondosh,
• salınma,
• buğunçak,
• İncelik,
• yekdillik,
• karkara,
• segment,
• tantana,
• huculuk,
• qochqar,
• döwet,
• sokak,
• disintegrate,
• kobuzçu