karkara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

karkara

at. 1. Durna meňzeş, alkymynyň aşagy gara guş. 2. Şol guşuň horazynyň gyz tahýasyna dakylýan owadan ýelegi. Saz eýleýir karkaraň, seýle çyksaň bezenip, Men tapmadym bahana, birje barmana, dilber (Mollanepes). Tawus gerdenlidir, toty dillidir, Başy karkaraly, zülpi tellidir (Talyby). 3. Gyza dakylýan at.

Son arananlar:

• amyoba,
• regulate,
• gozallik,
• dömmek,
• ebedi,
• huruş,
• ökünç,
• ÖZGÜR,
• zeychilik,
• qayirmoq,
• çavdar,
• enchi,
• məxluqat,
• hıçqırmaq,
• kesişiv,
• yogingarchilik,
• hapsetmek,
• türkbiberi,
• nazlı,
• tekislik,
• honor,
• karkara