kişmir
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kişmir
is. [Hindistandakı Kişmir şəhərinin adından] Nazik yun və ya yarımyun parça növü. Kişmirdən şaldı səndə; Dil deyil, baldı səndə; Mən verdiyim nişana; Yadigar qaldı səndə. (Bayatı). // Bu parçadan olan şal, örtük. Gümüşdən ətəklik, qızıldan tana; Başda kişmir ola, tirmə şal ola. Aşıq Bayram.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kişmir
at. haýwanat d. Uzyn aýakly, togalak kelleli möjejik. Jan howpundan bolar akyly haýran, Ýylan kişmir görse öler bigüman (Magtymguly). Osalny aňtan kişmir, Mur ýanynda bellidir (Zelili).