kötel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kötel

[kötöl], at. 1. Ýoluň kem-kemden beýgelýän ýeri, ýapy ýokary galýan, çykmasy agyr ýol. Olar atlaryny käte ýorgaladyp, käte säpjedip, daglaryň jülgelerini syryp, belent-belent kötellerden geçipdirler (N. Pomma). 2. göç. m. Kynçylyk, azap, agyr ýagdaý.

Son arananlar:

• Tyre,
• Takya,
• scorcher,
• parsı,
• qiyməbalıq,
• SAĞLAM,
• kayısı,
• methetmek,
• BUYAN,
• Urmak,
• İkram,
• qoqindiq,
• otuzlyk,
• qülğülə,
• dağıntı,
• adım,
• heqte,
• qışqırbağır,
• müjdəçi,
• ökünçü,
• seyrek,
• kötel