kirit
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kirit
kilit. ~ salmak: kilit vurmak, kilitlemek, ~in açmak: kilidini açmak, eşikge ~ salama: kapıyı kilitliyorum, kapıya kilit vuruyorum, içinden ~ salıv: içinden (arkasından) kilit koyma, eşikni ~i: kapının kilidi.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kirit
anahtar, kilit·I, 357;III, 345