turklehceleri.org

kire

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kire

a. mekkâre, mekkâre ücreti, katar; kirege tüş: mekkâre ile gitmek; kızıl kire: kızıl katar; col-kire: nakliyat, transport.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kire

1. Küme, yığın. Buday ~: çeş, buğday yığını, gardoş ~: patates yığını, çüğündür ~le: pancar yığınları. 2. Kira, icar. Üynü ~ hakğa beriv: evi kiraya verme.


Son arananlar: