kilk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kilk

[kilik], at, ser. Kilt I. Demir kilk bilen petle satyn aldy.

Son arananlar:

• enstrüman,
• heşdek,
• agza,
• qucumaq,
• Bukağı,
• conglomerate,
• əla,
• mevzi,
• zülp,
• safsar,
• Epos,
• Ukuşlug,
• captivation,
• ötimek,
• guruşha,
• dağətəyi,
• calaagan,
• yavuqlaşma,
• yiyelik,
• cayman,
• yollamoq,
• kilk