kibit

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kibit

[kivit], at. 1. Adamyň egni, gerdeni, iki omzunyň üsti. 2. göç.m. Gara öýüň, çatmanyň we ş.m. gerşi, umumy durky.
 ‣ Kibitiňi gysmak 1) "bilemok" diýen manyda yşarat etmek. 2) ser. Egniňi gysmak.

Son arananlar:

• sirsifət,
• axırı,
• altınçı,
• Loş,
• ýaş,
• Yosh,
• disinterest,
• cumber,
• eñse,
• aft,
• revise,
• lizard,
• Yung,
• sıcak,
• miləmil,
• atşynas,
• Yawa,
• ELLİ,
• kargış,
• chieftain,
• Əzbər,
• kibit