kibit

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kibit

[kivit], at. 1. Adamyň egni, gerdeni, iki omzunyň üsti. 2. göç.m. Gara öýüň, çatmanyň we ş.m. gerşi, umumy durky.
 ‣ Kibitiňi gysmak 1) "bilemok" diýen manyda yşarat etmek. 2) ser. Egniňi gysmak.

Son arananlar:

• zırrama,
• külümsirimek,
• Peruka,
• ewzel,
• yoluxmaq,
• Dive,
• confidently,
• ihtiyaç,
• büsürev,
• begim,
• cevahir,
• zirzewer,
• çağırıcı,
• dərmək,
• qızmaq,
• Chopon,
• bardaq,
• Hoşnut,
• yolpa,
• Qo'sh,
• şahdamarı,
• kibit