Bölek
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
bölek
1. Cüz
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bölek
[bö:lök], syp. 1. Bitewiden bölünen, bir zatdan belli bir mukdarda bölünen. Bir bölek çörek. 2. teh. Maşynyň we ş.m. şaýy. Ol maşynyň ähli böleklerini bäş barmagy ýaly bilýär. 3. San taýdan köp bolmadyk, kiçijik topar. Bir bölek mal. 4. Eseriň we ş.m. bölümi, parça. Okuwçylar eposdan bölekleri ýat tutdular. 5. Ýeriň-ýurduň, ülkäniň bir tarapy, künjegi. Biziň öýümiz şäheriň günbatar-demirgazyk böleginde ýerleşýär.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
bölek
Başka. Mundin bölek – Bundan başka. 2. Ayrı. U bizdin bölek turudu – O bizden ayrı oturur.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bölek
parça, kesek, bölük, bölüm, kısım, grup. Asker ~: asker bölüğü, ~ atlı: atlı grubu, grup atlı, ~lege bölüv: parçalara ayırma, bölümlere ayırma, koylanı bir ~in bazarğa sürügüz: koyunların bir kısmını pazara sürünüz, bir ~ sabiy oramda baradı: bir grup çocuk sokakta gidiyor. ~~ ala turma da savlay al: parça parça alıp durma da tamamını al, ~~ bolduk da kaldık: parça parça oluverdik.