kibi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kibi

[kivi], köm. s., ser. Kimin. Häkim bolsaň halky Gün kibi çoýgul, Akarda suw, ýa öserde ýel bolgul (Magtymguly).

Son arananlar:

• och,
• siritmaq,
• bitiv,
• şıqqıldamaq,
• denature,
• tak,
• ölümlü,
• bekiy,
• yörünge,
• başaq,
• İLİŞİK,
• sikmek,
• Korku,
• beghan,
• depediş,
• pəzəvəng,
• doska,
• kaşımak,
• bebek,
• oldo,
• cuuppa,
• kibi