kibi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kibi

[kivi], köm. s., ser. Kimin. Häkim bolsaň halky Gün kibi çoýgul, Akarda suw, ýa öserde ýel bolgul (Magtymguly).

Son arananlar:

• eliya,
• kırdal,
• durum,
• avamlıq,
• Məişət,
• dammak,
• çatyl,
• gençleşmek,
• hallı,
• yaşlı,
• aşavçu,
• yumalaq,
• kabul,
• cress,
• oyulğan,
• yanıq,
• tukumluk,
• müntəxəb,
• Durmak,
• öyrədici,
• irmänarman,
• kibi