kerilmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kerilmek
gerilmek, açılmak, genişlemek, bollaşmak. Börküm kerilip ullu bolğandı: börküm gerilerek bollaştı, kerilip urmak: gerilip vurmak, kanatları kerilgendi: kanatları gerilmiş, kanatları açılmış, eşik keñine kerilip turadı: kapı ardına kadar açılıp duruyor, çuruklarım kerildile: ayakkabılarım genişlediler.