keril

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keril-

I. gerilmek; 2. mec. kurulmak, caka satmak.

Son arananlar:

• Galip,
• kuşburun,
• administration,
• takıllav,
• zım,
• Gul,
• gyz,
• mapa,
• chimdimaq,
• şintik,
• urra,
• decollate,
• laz,
• karıpçılık,
• abançı,
• claptrap,
• vəli,
• Vacip,
• taypak,
• turaktuu,
• qumro,
• keril