kerem
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kerem
с. иск. киң күңелле, намуслы
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kerem
I, at. Gezek, sapar, ýola, gaýta, keren. Ertirden bäri iki-üç kerem duşuşdyk.
KEREM II, at. 1. Rehim, şepagat, merhemet; sahylyk. Kerem eýläň gamly gula, Derdimiň dermany gyzlar (“Kasym oglan”). Ýar, bäri gel kerem birle, Meý bergil jamy-jem birle (Kätibi). 2. Oglana dakylýan at.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kerem
izbe· I, 398
Son arananlar:
- kombinasiya,
- dejàvu,
- xıncımxıncım,
- daldalanmaq,
- poet,
- dukkakli,
- Malohat,
- gütmek,
- vəssəlam,
- körümlü,
- janan,
- oğuna,
- köpçülikleýin,
- sada,
- sirius,
- normalleşmek,
- nish,
- béz,
- ubat,
- flak,
- sahə,
- kerem