kenç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kenç

f. define, hazne, servet.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kenç

genç, çocuk; her hayvanın küçügü· I, 169, 278; II, 304, 307; III, 181, 270, 438

Son arananlar:

• cinsiyet,
• algarak,
• tengin,
• delgi,
• minara,
• qədir,
• kursiv,
• baraj,
• expostulate,
• mass,
• sürmek,
• agşam,
• civilization,
• pedantic,
• yolwas,
• kaytool,
• obstacle,
• sümmen,
• dillendirmek,
• circulation,
• uncompromising,
• kenç