kenç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kenç

f. define, hazne, servet.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kenç

genç, çocuk; her hayvanın küçügü· I, 169, 278; II, 304, 307; III, 181, 270, 438

Son arananlar:

• uyuşul,
• shoxluq,
• guba,
• sintez,
• Fantastika,
• alluvion,
• toxa,
• duşamak,
• gurur,
• kıncı,
• elaro,
• ökdelik,
• Unutkan,
• Batur,
• gölməc,
• addoiy,
• fındıkkurdu,
• yeraltı,
• sabıka,
• yesterday,
• ıbarat,
• kenç