kenç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kenç

f. define, hazne, servet.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kenç

genç, çocuk; her hayvanın küçügü· I, 169, 278; II, 304, 307; III, 181, 270, 438

Son arananlar:

• fason,
• irgiç,
• Tecessüs,
• bilin,
• flounder,
• büdür,
• raider,
• gunda,
• Küfür,
• dirilmek,
• eşitdirmək,
• kapı,
• resplendent,
• elestet,
• üzülüsh,
• tabılğa,
• except,
• nişanə,
• okýap,
• Tütö,
• qirindi,
• kenç