kend

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kend

şehir; kale·I, 22, 178, 236, 248, 302, 339, 343, 344; III, 150 bkz> ken, kent kendü

Son arananlar:

• eldeş,
• sır,
• beklenmezlik,
• güverteli,
• siňmek,
• ısıhane,
• hamı,
• yarabin,
• oratdyrmak,
• niqtamoq,
• Quba,
• qanqaraldan,
• melek,
• anakay,
• dachen,
• iraq,
• çamgarak,
• sııl,
• Entek,
• Sincap,
• almashmaq,
• kend