kend

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kend

şehir; kale·I, 22, 178, 236, 248, 302, 339, 343, 344; III, 150 bkz> ken, kent kendü

Son arananlar:

• beaver,
• eyib,
• häzirlik,
• Söýgüli,
• hemaýat,
• ESE,
• çögöölö,
• kombayn,
• əlaqəli,
• impatience,
• tolum,
• etmiş,
• inclusive,
• kumarin,
• tepsermek,
• ləmsləşmək,
• ortodoks,
• ian,
• ýyljak,
• yugruş,
• aylaş,
• kend