kemişmek

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kem(i)şmek

saldırmak, çıkarmak, atmak, sürmek; bir ;eyi çıkarıp atmak·I, 309, 441, 472; II, 112, 115

Son arananlar:

• Cora,
• alebastr,
• zilyet,
• kola,
• kokus,
• penalty,
• kelimsek,
• tomurov,
• nihilism,
• tal'at,
• tiere,
• Öfke,
• mandıra,
• katuu,
• frogman,
• kıltamak,
• uykana,
• bozlamaq,
• siýmek,
• kruvaze,
• kütbeyin,
• kemişmek