tal&
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
tal
и. биол. садә гөмбә, мүк кебек үсемлек
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
tal
is. [holl.] Yükqaldıran mexanizmlərin bir növü.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tal
I, 1. badem söğüdü, söğüt, kürek söğüdü; kırcın tal. 'bilek tal, ecki t al: söğüdün nevileridir; sen anı tal karmaba: sen onu kendisine imtisal edilecek bir örnek sayma!; mac-rum tal: salkım söğüt; 2. çubuk, ince çubuk; 3. tane (uzunca şekilde olan şeyler hakkında); bir tal şi-reñke: bir tanekibrit.
II: tapa tal = tapatal.
III, yahut talı-, 1. donakalmak, yumuşak (uzuv hakında), bayılmak; kolıum talıdı: elim uyuştu;; közü talıytı: gözü yoruluyor; ölö-tala yahut ölgön.talğanda yahutöldüm- taldım değende bk. öl- II; 2. sar'adan muzdarip olmak.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tal
I, at. Insiz, uzyn ýaprakly, ýaýraň, çeýe şahaly agaç, söwüt. Jylawyny bir tala ildirdi (“Kitaby dedem Gorkut”). Ýap boýunda biten tallar, Al ýaňakdan damar ballar (Mätäji).
‣Ak tal söwütler maşgalasyna degişli bu agaç öz daşky görnüşi boýunça söwüde meňzeş, ýöne bu agajyň reňki agymtyl, özem port. Ak tal ösümligi, esasan, Çärjew, Daşoguz welaýatlarynda köp ekilip, onuň gabygyndan taýýarlanan jöwher halk lukmançylygynda sowuklamanyň garşysyna we ödi arassalaýjy serişde hökmünde ulanylýar. Selbi tal
TAL II, at. deňízç. Bogaldakdan gaýdýan dört sany ýüpüň ady.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
tal
I Söğüt ağacı. Qizil tal – Söğütün bir türü. Üzüm téli – Üzüm dalı.
II Tane, adet. Bir tal tamaqa – Bir tane sigare. Bir tal tük – Bir tane tüy (kıl). Bir tal qorqmaydu – Hiç korkmiyor. Bir talmu söz uqmaydu – Bir kelime bile bilmiyor. U bir talmu sözge kirmeydu – O hiç söz dinlemez.
III anat. Dalak.
IV Tam. Tal tüshte – Tam öğle zamanında.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
tal-
v. to elect, choose, select; talba a. chosen, choice; talımas a. choosy; talba n. comp. menu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tal
(bot.): söğüt. ~ terek: söğüt ağacı, suv ~: salkım söğüt.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tal
dal, yaş dal,I, 412; 11. 105; III. 156