sıgın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıgın

tezek. ~ iyis: tezek kokusu, ~ ot: tezek ateşi, ~ tütün: tezek dumanı.

Son arananlar:

• Kımız,
• Kəsdirmə,
• diləzbər,
• begonya,
• kiracı,
• nəqərat,
• EMNİYET,
• calañda,
• utar,
• vulgate,
• savad,
• tengin,
• oblong,
• xeyr,
• dipnot,
• feast,
• hulasa,
• psikopat,
• qayd,
• rooted,
• bayon,
• sıgın