kelişiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelişiv

uyma, uyuşma, anlaşma, mutabık kalma.

Son arananlar:

• Kökəlmək,
• regain,
• perpendicular,
• yasa,
• ıglamak,
• videoteyp,
• kəndistanlı,
• maftun,
• zıkı,
• Nasl,
• Baskıç,
• bayawan,
• danlimaq,
• kebab,
• bardor,
• qandaydir,
• yiñ,
• tikinti,
• iməci,
• sıkışık,
• Üryan,
• kelişiv