kelepen
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kelepen
insanı ürperten yaralarla seyreden bir cild hastalığı, cüzzam hastalığı, iğrenç (mec.). ~ tiymek: cüzzam bulaşmak, ~ tiyerik: cüzzama yakalanasıca! ~ kılık: iğrenç karakter, duniya mal ~ avuznu cuvar (as.): dünya malı cüzzamlıyı temiz gösterir, nek ciyirgenese, ~imi bardı: niye iğreniyorsun, cüzzamı mı var? ~ kaşık (d): her pisliğe bulaşan, her pisliğe burnunu sokan.