kelemen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelemen

va’d, söz. Anı ~i tohtamaydı: onun va’di bitmez, anı ~i ötürük boldu: onun va’di yalan çıktı.

Son arananlar:

• xotam,
• həvəs,
• gert,
• karğışlı,
• gütletmek,
• sünggüch,
• bəlləmək,
• miyanə,
• tüşemek,
• Çiftçi,
• hamkurs,
• qəhvəxana,
• istilah,
• venture,
• pullanma,
• göz,
• sharlatan,
• dp,
• Sünnet,
• mon,
• novda,
• kelemen