kelam
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kelam
[kela:m], at, k.d. 1. Söz, gürrüň, söhbet. Güneşli ülkämden salamly geldim, Kalbym doly alkyş, kelamly geldim (K. Gurbannepesow). 2. ser. Kelamylla. Hojam aga, siz taňrynyň kelamyny köp okaýan adamsyňyz (B. Kerbabaýew).
‣ Kelam agyzsöz bir-iki agyz söz. Ol kelam agyz söz aýtmady.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kelam
laf, kelam, söz.
söz, lâf. Salam ~: selam kelam