müçe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

müçe

[müçö] I, at. Biriniň ýa-da bir zadyň gabarasy, göwresi. Sen şujagaz müçäň bilen meniň şu göwräme höküm etmäge utanaňokmy? (B. Kerbabaýew).


MÜÇE [müçö] II, 1.at. On iki ýyla deň bolan wagt aralygy. Ol öz gürrüňinde hem özüni ýaş görkezjek bolup dyrjaşýardy we ýyl hasaplaşardy, müçe sanaşardy (A. Gowşudow). 2. Adam ömrüniň on iki ýyla barabar bolan bölegi. Ýara ýaraşar üç müçe ... (Magtymguly).

Son arananlar:

• duuçar,
• Peçete,
• ýit,
• gapyk,
• kelem,
• Bereke,
• qəlp,
• tsiklotron,
• tusu,
• Ezgu,
• teblehana,
• civildəmək,
• enact,
• lilpar,
• koku,
• acme,
• tipiklashmoq,
• ləm,
• önelge,
• Mürəbbiyə,
• aýuw,
• müçe