keksel

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keksel-

= = kez kel- (bk. kez II).

Son arananlar:

• sirlashmoq,
• havadar,
• yamsılama,
• bıç,
• ıstılah,
• sebepker,
• yurdyuva,
• çekek,
• serfdom,
• keñdik,
• gösht,
• sınak,
• intişar,
• coktuk,
• kereşme,
• YER,
• sözdük,
• həyf,
• yasmin,
• teberru,
• ıl,
• keksel