kaşanmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kaşanmak
rahatsızlanmak, keyifsizlenmek. Sabiycik taña deri kaşanıp çıktı: çocuk sabaha kadar rahatsızlanıp çıktı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kaşanmak
(hayvan, at) i;emek·II, 155