kağışıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kağışıv

takışma, döğüşme, dalaşma, çatışma.

Son arananlar:

• Silkmek,
• aşgazan,
• fahri,
• ennui,
• talmaq,
• kıdemli,
• əsmər,
• kofur,
• hatyralanmak,
• buluşma,
• zarba,
• çoçoñdo,
• tiniqmoq,
• venture,
• sığışmak,
• Şimal,
• hukuk,
• ýarma,
• renklemek,
• GÜVENCE,
• qubar,
• kağışıv