kayırtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kayırtmak

diktirmek, kabartmak, kıvırtmak, hırlatmak. Atnı calkasın kayırtıp keledi: atın yelesini kıvırtıp geliyor, itleni sabiylege kayırtmağız: köpekleri çocuklara hırlatmayınız, kölekni sögülgenin kayırtama: gömleğin yakasını diktiriyorum.

Son arananlar:

• qanovuz,
• hayvanca,
• ýakynlaşmak,
• mayrık,
• cugun,
• Dinmek,
• omyn,
• bakırmak,
• Əhatə,
• İshal,
• yawa,
• şarpıldak,
• mundaq,
• yadırgamaq,
• ussuluq,
• enzim,
• aslı,
• widely,
• tog'ay,
• as.,
• balaca,
• kayırtmak