kayırtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kayırtmak

diktirmek, kabartmak, kıvırtmak, hırlatmak. Atnı calkasın kayırtıp keledi: atın yelesini kıvırtıp geliyor, itleni sabiylege kayırtmağız: köpekleri çocuklara hırlatmayınız, kölekni sögülgenin kayırtama: gömleğin yakasını diktiriyorum.

Son arananlar:

• Yu,
• bileklig,
• broşür,
• gysgyç,
• kaysaa,
• Konsey,
• bık,
• babır,
• saklamazlyk,
• clumsiness,
• çita,
• exposition,
• involute,
• alicyclic,
• adip,
• tumlımak,
• yuplamak,
• operasyon,
• oxuşmaq,
• Taşak,
• atarmak,
• kayırtmak