kayalı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kayalı

kayalı, kayalık. ~ cer: kayalık yer, kayalık arazi.

Son arananlar:

• kontak,
• piypalamoq,
• sohta,
• meyrim,
• mömö,
• kızamık,
• Səviyyə,
• vazo,
• supu,
• degree,
• our,
• mate,
• disconnected,
• nakliye,
• şinik,
• mereke,
• object,
• Çıkarmak,
• içege,
• göleme,
• logo,
• kayalı