kayalı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kayalı

kayalı, kayalık. ~ cer: kayalık yer, kayalık arazi.

Son arananlar:

• sabık,
• pisse,
• yalpak,
• ceket,
• pel,
• Kıskaç,
• buhran,
• dommak,
• öýüş,
• kohlik,
• peslik,
• pulverize,
• çarçaymak,
• yönekey,
• rusya,
• kıyıntı,
• yen,
• Yasavul,
• Güncel,
• asrı,
• barang,
• kayalı