katra
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
katra
[katyra], at. Damja. Bir katra ýaşyň hem dammasyn.
Son arananlar:
- gopcul,
- taşaklıg,
- probkalama,
- koñurmak,
- hep,
- Miyanpur,
- ummak,
- Faş,
- gyşlag,
- ulumsyrama,
- Çuvaldız,
- qalaylanma,
- gargantuan,
- atalghu,
- Çekinmek,
- mürze,
- susceptible,
- üstelik,
- TAZ,
- GİYMEK,
- orundal,
- katra