katmar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

katmar

1. sıra, tabaka, katmer; 2. götürü, beraber.

Son arananlar:

• səba,
• şem,
• amandaş,
• Ziyon,
• etnik,
• tastorkon,
• printer,
• chimdimaq,
• Cəng,
• attestat,
• arız,
• balabankuşu,
• kyn,
• mültüldö,
• snow,
• koşma,
• To‘xtamoq,
• ümüş,
• rifah,
• kurçan,
• daniyalı,
• katmar