kasap
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kasap
[Köken: Arapça] Etçi
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kasap
и. 1) итче; 2) ит кибете
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kasap
Türkiye Türkçesi: kasap
Azerbaycan Türkçesi: ģàssab
Başkurt Türkçesi: itsi
Kazak Türkçesi: kasapşı
Kırgız Türkçesi: kasapçı
Özbek Türkçesi: kassàb
Tatar Türkçesi: itçi
Türkmen Türkçesi: gassãp
Uygur Türkçesi: kassap
Rusça: m'asnik
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kasap
Türkiye Türkçesi: kasap
Azerbaycan Türkçesi: ģàssab
Başkurt Türkçesi: itsi
Kazak Türkçesi: kasapşı
Kırgız Türkçesi: kasapçı
Özbek Türkçesi: kassàb
Tatar Türkçesi: itçi
Türkmen Türkçesi: gassãp
Uygur Türkçesi: kassap
Rusça: m'asnik
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kasap
ı. a. 1. = = kasapçı; kasap enesine söök satat ats. kasap anasına bile kemik satar; 2. mec. gaddar; malğa kasap: hayvanlara fena, merhametsiz.
ıı= = kazap.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kasap
kasap. ~ üy: kasaphâne, ~ mal: kasaplık hayvan, ~ dariy: çizgili ipek, ~ boyav: sarı renkli boya.